Procesy związane z funkcjonowaniem zmysłów i ich integracją w układzie nerwowym odgrywają istotną rolę w codziennym odbiorze bodźców oraz odpowiedzi organizmu na otoczenie. Nieprawidłowości w przetwarzaniu informacji sensorycznych mogą prowadzić do różnorodnych trudności, które bywają zauważalne w zachowaniu, motoryce czy emocjach. Terapia integracji sensorycznej stanowi podejście terapeutyczne skoncentrowane na wspieraniu układu nerwowego w lepszym organizowaniu i interpretowaniu bodźców pochodzących z różnorakich źródeł.
W jej trakcie używa się różne techniki mające na celu poprawę zdolności adaptacyjnych organizmu w zakresie odbioru i reakcji na sygnały zmysłowe.
W praktyce terapia ta bywa wykorzystywana w pracy z osobami, u których zauważalne są problemy z równowagą, koordynacją ruchową, nadwrażliwością na dźwięki czy dotyk, oraz trudności w koncentracji i regulacji emocji. W kontekście rozwoju dzieci, które wykazują opóźnienia w zakresie motoryki wielkiej albo małej, czy zachowań niekonwencjonalnych w kontakcie sensorycznym, terapia integracji sensorycznej może stanowić szczegół wsparcia mający na celu lepsze dostosowanie do zaleceń środowiska. Metody wykorzystywane podczas zajęć obejmują ćwiczenia angażujące różnorakie systemy zmysłowe takie jak dotyk, propriocepcja, przedsionkowy a także słuchowy, co daje możliwość na stymulowanie i harmonizowanie pracy układu nerwowego.
Zagadnienie integracji sensorycznej jest przedmiotem badań i obserwacji zarówno w obszarze psychologii rozwojowej, jak i terapii zajęciowej czy rehabilitacji neurologicznej. Funkcjonowanie zmysłów i ich wzajemne powiązania wpływają na sposób przyswajania wiedzy, radzenia sobie ze stresem a także interakcji społecznych. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą przejawiać się na różne sposoby, dlatego diagnoza i dobieranie odpowiednich form wsparcia wymaga indywidualnego podejścia i specjalistycznej wiedzy. W niektórych przypadkach obserwuje się też powiązania między trudnościami sensorycznymi a innymi zaburzeniami rozwojowymi, co podkreśla złożoność tego obszaru.
Terapia integracji sensorycznej opiera się na zasadzie, że poprzez należycie dobrane ćwiczenia i bodźce można wpłynąć na poprawę przetwarzania sensorycznego oraz adaptacyjne reakcje organizmu. Przebieg terapii dostosowuje się do potrzeb i możliwości osoby korzystającej z tego rodzaju wsparcia, zwracając uwagę na indywidualne różnice w zakresie wrażliwości na bodźce oraz stopnia wyspecjalizowania trudności. Ten rodzaj terapii jest wykorzystywany w różnych grupach wiekowych, choćby najczęściej spotyka się ją w pracy z dziećmi mającymi specyficzne wyzwania rozwojowe.
Zobacz także informacje w tym temacie: terapia integracji sensorycznej Łódź.
Informacje na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią porady lekarza.
[Publikacja sponsorowana]
